Przekonania psychoterapeutów

Lambert i Barley (2001) postawili pytanie o to, które czynniki w największym stopniu wyjaśniają zmianę terapeutyczną Przeprowadzili oni metaanalizy ponad 100 badań psychoterapii i wyłonili czynniki w następujących grupach:

-  techniki specyficzne(specyficzne metody interwencji / techniki, będące częścią poszczególnych systemów terapeutycznych),
- czynniki wspólne (katharsis, empatia, modelowanie, zaufanie, zrozumienie, modelowanie, ciepło, podejmowanie ryzyka),
- czynniki niespecyficzne (oczekiwanie na poprawę = placebo),
- czynniki pozaterapeutyczne (spontaniczna remisja, naturalny rozwój klienta, wsparcie środowiska, itd);

Oto jak rozłożyły się one w podziale procentowym. 

Amerykańscy badacze Mahoney, Norcross, Prochaska i Missar (1989) przeprowadzili ankietę wśród psychoterapeutów różnych orientacji na temat tego, co ich zdaniem oddziałuje w psychoterapii  Białystok najsilniej. Przebadano aż 486 terapeutów: 25%  - psychoanalityczni, 15% - behawioralni, 10% - humanistyczni, 13% - poznawczy, 32% - eklektyczni. Przy pomocy tej ankiety chciano sprawdzić, jakie elementy psychoterapii terapeuci uważają za najbardziej istotne dla zmiany pacjenta Badani psychoterapeuci  zgadzali się ze sobą w kwestii następujących czynników:
- podtrzymywania nadziei w klientach,
- oferowanie im wsparcia,- dodawanie odwagi,
- pomocy w zrozumieniu myśli, uczuć, 
- poszczególnych zagadnień i tematów;